„Jesteście w świecie, lecz nie ze świata, tylko DLA ŚWIATA, by być jak sól i zaczyn… żeby go przemieniać i uświęcać od wewnątrz”.

Jan Paweł II

Jest moment, w którym każdy stara się odkryć sens własnego życia, i pyta:

Czego pragniesz ode mnie Panie ???

Jak mogę odpowiedzieć na wezwanie Boga, żyjąc w swoim środowisku?

Czy nigdy nie słyszałeś o Instytutach Świeckich?

Jesteśmy kobietami i mężczyznami, którzy odpowiedzieli na niezwykłe powołanie Pana, by poświęcić Mu się całkowicie, żyjąc w świecie, jak ziarna rzucone w historię z rąk Ojca, dążąc do przemiany świata od wewnątrz, aby także przez naszą obecność mógł realizować się
plan Boga dla świata.
Pragnienie całkowitego oddania Bogu potwierdzamy ślubami czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.

Ale co to znaczy???

…Prowadzimy nasze życie w zwyczajnych warunkach świata (KP/kan.714)
…nie wyróżniamy się od innych ludzi….

Staramy się być współpracownikami Boga we wszelkiego rodzaju zadaniach: w domu, w szkole, w szpitalu, w biurach…
Mieszkamy sami, w swoich rodzinach, lub w grupach życia braterskiego.

Jest to droga trudna, droga alpinistów ducha! (Paweł VI, Rzym 1970)
Staramy się być solą ziemi… Patrzeć na wszystko oczyma Boga.

Konsekracja i świeckość…

Styl życia, gdzie dąży się do równowagi między dwoma „pozycjami”: zjednoczenie z Bogiem, i otwarcie się na stworzenie.

Paweł VI zdefiniował tę formę życia jako „LABORATORIUM DOŚWIADCZALNE”, w którym Kościół weryfikuje, konkretne sposoby w swoich stosunkach ze światem.

Powołanie świeckie nie kończy się ze względu na sprawność fizyczną, czy wiek…