W poniedziałek, 20 września 2021 roku, w wieku 79 lat, w 57. roku kapłaństwa zmarł
ś. † p.
ks. prał. dr Marian Rola
wiceoficjał Sądu Metropolitalnego Warszawskiego (2002-2021).
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 24 września 2021 roku (piątek), w Parafii św. Barbary w Warszawie. Msza Święta pogrzebowa o godz. 12.00. Po Eucharystii ciało Zmarłego zostanie przewiezione i złożone w grobach kapłańskich na Cmentarzu Bródzieńskim.

Po święceniach kapłańskich śp. ks. prał. Marian Rola pracował jako wikariusz parafii: św. Wojciecha BM w Wiązownej (1965-1966), św. Bartłomieja Apostoła Domaniewicach (1966-1969) i św. Michała Archanioła w Nowym Dworze Mazowieckim (1969-1972). Po studiach z prawa kanonicznego na KUL-u był prefektem alumnów Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie, sędzią Sądu Metropolitalnego Warszawskiego i rektorem Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie. Od 2002 roku był wiceoficjałem Sądu Metropolitalnego Warszawskiego.
Dobry Jezu, okaż Księdzu Marianowi swoje miłosierdzie!

KS. MARIAN ROLA od 2003 związany był z Instytutem Świeckim Misjonarek Miłości Nieskończonej w Polsce. Należał do Przymierza Kapłańskiego, z którym zetknął się podczas pobytu w Rzymie. Kilkakrotnie uczestniczył w spotkaniach kapłanów w Vische. Przymierze Kapłańskie jest jednym z czterech gałęzi Dzieła Miłości Nieskończonej, do którego należy nasz Instytut. Ks. Marian tak pisał o tym w swoim dzienniku pod datą 7 – 9 czerwca 1994: „Zaraz po kolacji wyruszyłem samotnie (z Rzymu) Fiatem do Vische k. Turynu na spotkanie członków ruchu Alleanza Sacerdotale (Przymierze Kapłańskie), który to ruch poznałem z wydawanego przezeń pisemka „Ut sint unum – Aby byli jedno”. Ruch ten zostali zainspirowany na początku naszego stulecia przez pobożną zakonnicę Matkę Luizę-Margaritę Claret de la Touche. Założyła ona w małej wiosce Vische klasztor pod nazwa Betania, przeznaczony m. in. dla wspomagania kapłanowi w ich pracy duszpasterskiej i w pogłębianiu życia duchowego. Zakonnice i tzw. przyjaciele i przyjaciółki Betanii stale modlą się za kapłanów(…).
Wraz z innymi kapłanami dokonałem Aktu oddania się Nieskończonej Miłości, który to Akt ułożyła dla kapłanów Matka Luiza Małgorzata. Stałem się w ten sposób pełnoprawnym członkiem Alleanza Sacerdotale (…)”

Drogi nasz Przyjacielu, ks. Marianie!
Żegnamy Cię z żalem, ale też dziękujemy Bogu za Ciebie, za Twoją pokorną służbę jako SIEWCA MIŁOŚCI. Byłeś i pozostaniesz naszym Przyjacielem – „Polskich Motylków”, jak nazywałeś nas – Wspólnotę Instytutu Świeckiego Misjonarek Miłości Nieskończonej w Polsce; tak wiele Ci zawdzięczamy…, dziękujemy za Twój wieloletni trud (od 2003 roku do ostatnich dni) tłumaczenia materiałów formacyjnych z Włoch, za Twoją cierpliwość, życzliwość, niezwykłe poczucie humoru, za pamięć i coroczne życzenia, za Msze św. w naszych intencjach (szczególnie za chore i cierpiące Misjonarki) za dzielenie się swoim życiem, radościami i trudem, za zdjęcia i nagrania z Franiem. Zawsze byłeś obecny na naszych jubileuszach: 60-lecia i 70-lecia Instytutu, a także na obchodach 100-lecia śmierci Sługi Bożej Matki Ludwiki Małgorzaty Claret de la Touche. Uczestniczyłeś w naszych trudach i radościach. Pozostaniesz w naszych sercach i w modlitwie.
Niech Miłość Nieskończona objawiająca się w otwartym Sercu Jezusa, której się zawierzyłeś, i nieustannie zawierzałeś, otworzy Ci bramy raju.

IŚ Misjonarek Miłości Nieskończonej